Mirza Gholamreza Isfahani

میرزا غلامرضا اصفهانی

He was Mirza Khan's son who entered the court of Naser al-Din Shah Qajar.

Born in Isfahan and died in Tehran, He was one of the most prominent and famous calligraphers of the Qajar period.

In Nastaliq, he achieved such power and skill that he amazed the calligraphers of his time and the future.

He lived at the same time with Mirza Mohammad Reza Kalhor.

In the beginning, he used to practice according to Mir Emad's method but then he achieved his personal method.

Mirza Gholamreza writes masterfully and perfectly in all calligraphy styles from Kitabat to Six-dang, especially in the Katibeh and Six-dang, which he was the best of his time.

Unlike other calligraphy masters who had more mastery in a certain size than other sizes (by size we mean the center of the pen), Mirza did not have any specific pen center he wrote masterfully, flawlessly in any sizes and at the peak of perfection in all items.

His style of writing is reckless, agile and at the pinnacle of mastery.

Mirza is considered to be a calligrapher with style, especially in Siah-Mashq, in a way that before him there were no such compositions that focus on the visual form in addition to poetry and writing, in fact, Mirza gave Siah-Mashq another dimension by noticing and emphasising on abstract form and visual form of the letters. 

That is why Mirza Gholamreza's style and form of letters are very different from other calligraphy masters.

The forms have such knowledge and visual quality that you feel as if he is a master in graphic design and the language of pictures.

Mirza is called the champion of the history of calligraphy in the sense that he is an unparalleled master not only in Nastaliq, but also in Shikasta-Nastaliq.

According to the author, Mirza Gholamreza is the only artist who has consciously paid special attention to the visual and visual aspects of calligraphy, especially Siyah-Mashq, in a way that such attitude did not exist before him.

In fact, it can be said that Mirza Gholamreza is the founder of the visual approach to calligraphy or Painting-calligraphy.

In his time, he saw a lot of pain from the good and the bad.

At the age of fifty-eight, he passed away and rested in Ibn Babooyeh cemetery.

May his soul rest in peace

فرزند میرزا خان در جوانی در دربار ناصرالدین شاه راه یافت

در اصفهان دیده به جهان گشود و در تهران بدرود حیات گفت

او از شاخص ترین و معروف ترین خوشنویسان دوره ی قاجار است

در نستعلیق به چنان قدرت و مهارتی دست یافت که خوشنویسان زمان خود و اینده را متحیر ساخت 

او همزمان با میرزا محمدرضا کلهر می‌زیسته است

در اوایل به شیوه ی میرعماد مشق مینمود و سپس به شیوه‌ی شخصی دست پیدا کرد

میرزا غلامرضا در تمامی اقلام از کتابت تا شش دانگ را استادانه و بی نقص قلم میزد، خصوصا در کتیبه و شش دانگ که سرآمد روزگار خویش است 

بر خلاف دیگر اساتید که در اندازه خاصی تبحر بیشتری نسبت به سایر اندازه ها که آن را اصطلاحا مرکز قلم میگویند دارند میرزا مرکز قلم خاصی ندارد چرا که در تمامی اقلام استادانه ، بی نقص و در اوج‌کمال می نگاشته

شیوه ی قلم رانی او بی پروا، چابک و در اوج استادیست 

میرزا را صاحب سبک و سیاق میدانند خاصه در سیاه مشق ، بشکلی که تا قبل از او چنان ترکیباتی که تمرکز علاوه بر شعر و نوشته بسمت  فرم بصری حرف میل کند وجود نداشته ، در حقیقت میرزا صورت بصری سیاه مشق را عیاری دیگر بخشیده به اشکال انتزاعی فرمها توجه ویژه ای نموده است، بهمین علت سیاه مشق های میرزا غلامرضا تفاوت فاحشی با دیگر اساتید دارد

فرمها چنان از دانش و عیار بصری برخوردارند که تو گویی او استادیست در گرافیک و زبان تصویر 

میرزا را پهلوان تاریخ خوشنویسی می نامند ازین حیث که نه تنها در نستعلیق بلکه در شکسته نستعلیق نیز استادی بی مانند است

میرزا غلامرضا به زعم نگارنده تنها هنرمندیست که خوشنویسی ،خصوصا سیاه مشق را فارغ از نوشته و متن آن به جنبه های بصری و تصویری آن آگاهانه توجه ویژه ای داشته  به‌طرزی که تا قبل از او چنان نگرشی موجود نبود

در حقیقت میتوان گفت که میرزا غلامرضا به نحوی پایه گذار برخورد بصری با خوشنویسی یا بقولی نقاشیخط است

در روزگار خود آلام بسیار دید از کسان و ناکسان

سر انجام در پنجاه و هشت سالگی دیده از جهان بربست ودرخاک ابن‌بابویه آرام گرفت

روانش غرق در آرامش باد